به گزارش گروه بین‌الملل «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ توقف بشردوستانه جنگ در غزه در حال اتمام است. برخی حرکت های معتقدند صرفا دیـپلماتـیک از سوی مسئولان دستگاه دیپلماسی مؤثر نخواهد بود و برای حل مناقشات 75 ساله باید چاشنی دیپلماسی اقتصادی وارد حتما شود تا بتوان با آن رژیم صهیونیستی را تحت فشار قرار داد.
دیپلماسی بشردوستانه به معنای بـه حداکثررساندن حمایت بشردوستانه در حوادث و جنگ های مختلف در فضای بین الملل است و بازیگران اصلی آن، فعالان دولتی و جامعه مدنی هستند. اصل حقوق بین المللی بشردوستانه، بـه معنای مدافعه گری در حقوق بشردوستانه در کنار ارتباطات مؤثر و اتکا به تعاملات رسمی است که می تواند کشورها را به اهدافشان سوق دهد که با اتکا به ایـن نوع دیپلماسی مـی تـوان در حوادث مختلف شبکه ای فعال را ایجاد کرد که از آن به عنوان ابزار قدرتمند برای تعامل مؤثر با سایر بازیگران بین الملل بهره گرفت.
چنانچه ایران از این ظرفیت در شرایط جنگی مانند عراق، افغانستان و سوریه و غزه بهره برده است. کارشناسان معتقدند با توجه به آنکه جمهوری اسلامی ایران، یکی از بازیگران اصلی منطقه ای است که با اتکا به دیپلماسی کلاسیک و بشردوستانه اقدامات دیپلماتیکی را انجام داد که درنهایت به آتش بس یا توقف بشردوستانه جنگ منجر شد. اقداماتی نظیر پیشنهاد برگزاری نشست اضطراری سازمان همکاری اسلامی یا نشست بریکس دو اقدام مهم درباره غـزه بـود که هـردو به ابتکار عمل دستگاه دیپلماسی عمومی کشورمان برگزار شد.
ضرورت وارد کردن سازمان های نوظهور
ورود بریکس به عنوان قدرت اقتصادی نو ظهور جهان می تواند برای توقف جنگ اثرگذار باشد. راهکار توقف جدی و آتش بس کامل ، حول محور تعاملات دیپلماتیک بر محور اقتصادی استوار است؛ یعنی آنچه سبب می شود رژیم صهیونیستی در غزه متوقف شود و بازنـده اصـلی جنگ باشـد، همین مـحـدودسازی و تحریم انـرژی و روابط انرژی از سمت کشورهای مختلف است.
سران اصلی بریکس قرار است جلسات و نشست هایی را برگزار کنند که ممکن است به تغییر در تعاملات اقتصادی با رژیم اسرائیل منجر شود.
ایران نیز می تواند ضمن تعاملات جدی با روسیه و چین به عنوان دو اقتصاد قدرتمند جهان آن ها را به سمت کاهش مبادلات اقتصادی با رژیم صهیونیستی پیش برد. به دلـیـل حق وتـو قدرت های بزرگ شاید از حیث حقوقی نتوانیم تأثیرات جدی داشته باشیم، اما راهکار نهایی، اقتصادی اسـت، راهی که از طریق چین و روسیه ممکن به نظر می رسد.
برخی کارشناسان معتقدند که راه دیگر فشار و تعاملاتی است که از طریق اردن و مصر می تواند رقم بخورد. روابط کشورهای عربی به خصوص 6 کشوری که روابط رسمی با رژیم صهیونیستی دارند یعنی مراکش، سودان، مصر، با محدودیت اردن، بحرین و امارات قطعا روابـط اقتصادی این کشورها حتی به صورت تأثیر منفی روی این رژیم خواهد محدود قطعا گذاشت.
دیپلماسی اقتصادی راهی برای آتش بس بین اسرائیل و فلسطین
در حال حاضر، اردن نیز روابطش به دلیل سخنان پادشاه اردن تیره و تار شده است که گفته بـود هرگونه تحرکی که سبب شـود مـردم غـزه مجبور به کـوچ شوند از نگاه اردن نقض آشکار معاهده صلح 1994 و خطر برای امنیت ملی اردن و نابودی آرمان فلسطین است و این بدان معناست که می توان از ظرفیت اردن برای مقابله با رژیم صهیونیستی بهره برد.
نباید فقط روی روابط دیـپـلماتـیک با کشورهای دوست تمرکز داشت اردن و رژیم صهیونیستی با یکدیگر تبادل گاز و آب دارند از سمت دیگر ایران و مصر پس از 43 سال در حال احیای روابـط خود با یکدیگرهستند و شاید ایران بتواند بر صادرات گاز اسرائیل به مصر اثرگذار باشد.
صادرات گاز به مصر در سـال 2020 و طی یک قرارداد به ارزش 15 میلیارد دلار آغاز شده و بنابراین فرصتی پیش آمده است که با توجه به شرایط کنونی می توان بر افزایش فشارهای اقتصادی بر رژیم صهیونیستی امیدوار بود و می توان گفت با دیپلماسی اقتصادی، آتش بس بین اسرائیل و فلسطین محتمل به نظر میرسد.
جایی که دولـت مصر نیز برای تعلیق واردات گاز خود اظهار تمایل کرده است. کارشناسان روابط بین الملل اعتقاد دارند که مـواضـع دیپلماتیک ما نباید صرفا متوسل به بیانیه و نشست رسمی شود. این ها راهگشا نخواهد بود اما آنچه مؤثر است ورود ایران به میدان اقتصادی است که می تواند از جانب روسیه ، چین و 6 کشور عربی به عنوان مسئله مهم بین المللی برای کاهش صادرات به اسرائیل، آن را مطالبه کند.
گزارش از محمد جهاد
